Hallo, ik ben Annemieke Tromp, 33 jaar, en weet eigenlijk niet hoe ik dit verhaaltje het beste kan beginnen. Wie ben ik en wat willen jullie van mij weten? Nou, om te beginnen is het misschien leuk om te vertellen dat ik heel mijn leven al in het gehuchtje Hoogblokland woon, nog net in Zuid Holland. Ik woon nu op een voormalig melkveehouderijbedrijf waar mijn vriend Wesley en ik een fouragehandel en een paardenpension houden.

Wesley is van de fourage en het paardenpension is meer mijn ding. Als paardenmeisje (nee geen paardenmiep) heb ik van mijn hobby, mijn werk gemaakt. Ik geef o.a. paardrijles aan gehandicapten kinderen en ga eenmaal per jaar naar Happy Kamp van Stichting het vergeten kind. Om kinderen die niets hebben iets te kunnen geven. Sinds juli van dit jaar hebben wij een grote liefde , ons zoontje Wessel. Nu al een actief ventje dat slapen zonde van zijn tijd vindt ….

Vervelen komt niet voor in mijn woordenboek. Ik zit in het bestuur van VAB (Vereniging Agrarische Bedrijfsadviseurs), en ben ook bestuurslid van de paardensportvereniging Hornedamme. Sinds dit jaar vind ik het een uitdaging om in het bestuur van de BoerBurgerBeweging, mijn eerste ervaring met de politiek. Mooi om te zien hoe een politieke partij zo groeit, het lijkt Wessel wel! Zo snel gaat het. Wat verder nog. Ja ik heb gestudeerd aan de HAS in Den Bosch en vanuit daar begonnen in de accountancy. Ook werk ik als bedrijfskundig adviseur bij Alfa Accountants en Adviseurs. Als je het ergens niet mee eens bent, moet je er iets aan doen en niet gaan zeuren. Daarom ben ik in de ondernemingsraad gegaan en heb ik de uitdaging bij de BBB aan genomen. Tja wat nog meer. Naast de paarden heb ik nog meer hobby’s. Genieten van de natuur, de kleine dingen. Het zien van de jonge beesten in het voorjaar, lucht van gemaaid gras, rijp aan de takken in de winter. Een mens moet niet te snel gaan om de natuur te kunnen zien! En koken, dat is ook een hobby. Of is het omdat ik van lekker eten hou?

Vervelen komt niet voor in mijn woordenboek

Ik zeg wel eens “mijn generatie is de generatie waar alles maar aan komt waaien”. Ze raken al in paniek als de Wi-Fi het niet goed doet, want dan kan ik niet op de “telefoon”. Ze weten niet waar de oorsprong ligt. Waar komt voedsel vandaan, de natuur, hoe moeten we daar mee omgaan. “Akkerbouwers kunnen weg want Hak heeft genoeg groente!” We zijn de oorsprong kwijt. Consequenties accepteren. Oké, ik generaliseer en draaf door, maar toch…

Als afronding wil ik nog kwijt dat ik heel veel zin heb om met BBB aan de slag te gaan, groot te maken en daarmee Nederland weer een stukje nuchterder te maken.